Just come back

 📝. Hello just come 🗂หายไปนานๆถึงนานมากๆๆกับการ up date ❤️My blogspot ได้กลับไปค้นหา คือประมาณว่ารื้อค้นจะสะสางห้องนอน  แต่เอ๊ะ ได้จอสมุดเล่มเล็กๆๆๆ ที่มีการจดๆ สัพเพหระต่างๆไว้ กะว่าจะเอาทิ้งแล้ว แต่ขอเปิดดูสักหน่อย  ..📚ว้าวๆๆๆ  เว้ยๆๆๆๆเห้ย   ยังคงมีรหัส blogspot 📌ไม่น่าเชื่อว่ายังคงอยู่ ก่อนหน้านี้ก็ยังคิดถึง ป้าโอ้ท อยู่นะว่าป้าเป็นคนคอยผลักดัน ทั้งผลักทั้งดัน ให้เราเป็นคนเขียน Blog อิอิ•••••แต่เนื่องด้วยระยะเวลาหนึ่งผ่านไป สังคม โซเชี่ยล มันก็มีวิวัฒนาการ ให้การใช้งาน ตอบสนองความต้องการที่ใหม่ๆและง่ายดายกว่าเดิมเยอะแยะมากมาย การเขียน  Blog ✏️มันก็เริ่ม ล้าไปเรื่อยๆ แต่ว่ายังไงเมื่อถึงเวลาหนึ่งก็คิดถึง อยู่นะจ๊ะ…จึงไม่เจอ สิ่งที่ โน้ตไว้เมื่อครั้งหนึ่ง และได้กลับมาเปิดดู  และเข้ามาลองทำอีกครั้งสิ  อะฮ่า   🖍แล้วสิ่งที่ ผ่านไปแล้วไม่นึกจะกลับมาอีก ก็ย้อนกลับมาจนได้ เอาล่ะต่อไปจะบันทึกและจะ ขยัน เขียนเรื่องราวต่างๆ ไว้ คอยอ่านเอง และช่วงจังหวะชีวิตที่เกิดขึ้นแต่ อาจจะไม่บ่อยแต่อย่างน้อยมีสิ่งนี้แหละ❤️ที่จะเป็นสิ่งให้เราได้เตือนความจำตัวเอง 😄

To my Mom This is alll love i want to you know ขอเกิดมาเป็นลูกของแม่ทุกๆชาติไป

When i was just a little girl i ask to my mother was will i be..Why we no rich? Why we no money?No a big car?No big home many questions why why... and remember i tell her i want resing form my mother's daughter i like ask my mom but now  i got my answer because my answer there's value more than of material goods...my mother like a ray of sunshine she is a person woman no something in life Whose heart is just pure gold Your inexhaustible love, Mom And I thank you for it all.
Atom

เก็บเรื่องราว......วันที่สำคัญและยิ่งใหญ่..ของผู้หญิงธรรดาคนหนึ่ง เมื่อตอนฉันเป็นเด็เล็กๆๆ มักจะมีคำถามมากมายที่ต้องการจะถามแม่ ...ทำไมนะเราไม่รวยเหมือนคนอื่นๆ ทำไมบ้านเราไม่หลังโตและทำไมเราไม่มีรถเหมือนใครอื่นเขา ทำไม ทำไม หลายๆๆคำถาม....ที่ฉันต้องการถามแม่....และจำได้ว่าได้บอกแม่ไปว่าไม่อยากเป็นลูกแม่ขอลาออกได้ไหม.....ลาออกจากการเป็นลูกแม่.....แต่ในวันนี้ฉันไม่มีคำถามนั้นอีกแล้วเพราะคำตอบที่ฉันได้มันมีค่าเกินกว่าวัตถุสิ่งนั้น..แม่ฉันคือคนธรรมดาไม่คิดว่าจะมีอะไรในชีวิตเป็นแค่แม่ค้ามาตลอดชีวิตของแม่แต่แม่มีความมุมานะไม่เคยท้อต่ออุปสรรคทั้งปวง...ภูมิใจมากตอนนี้วินาทีนี้และตลอดไปลูกคนนี้ภูมิใจที่ได้เป็นลูกแม่และขอเกิดมาเป็นลูกแม่ทุกๆชาติไป
Atom

Thank you so much my sister Oath.

Thank you so much my sister Oath. That long time I trying to login this my blog site many time after my iPod it's lost. 😊🌸🎉คิดถึงอยู่เหมือนกันเพราะupdate แต่ว่าเรื่องราวหลายๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นและผ่านไปแต่ละวันมานั่งนึกดูและ it very important to me แต่ก็มีพี่โอ้ทเป็นแรงบันดาลใจเพราะจะชอบเข้าไปอ่าน blog พี่โอ้ทนี่ล่ะค่ะเพราะจะมีทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทยควบคู่ไปด้วย.อือออ.เพราะแอบบเอาประโยคหลายๆประโยคไปใช้ด้วยค่ะ..However Thank you again na ka P'Oath.... ieie...

Love you kha.

Travel at KaoKret At Nonthaburi

Nonthaburi is found in history as a part of Krung Si Ayutthaya. In the year 1636, King Prasat Thong commanded a canal dug as a short cut from Ban Talat Khwan to the mouth of Bang Kruai Canal a total distance of five kilometers. In the year 1665, King Narai the great gave a royal command to build a fortress at the mouth of Khoing Mae Nam Om and the township area was moved over there too. The fortress was demolished during the reign of King Rama III to reuse the dricks for the construction of War Chalerm Phra Kiat. In the year 1928, King Phra Pok Klao gave a royal command to relocate the township area to the present site. Nonthaburi was once consolidated with Krung Thep on January 1, 1943 ; however, it was reestadlished as an independent province again on May 9, 1946. 

Nonthaburi occupies an area of 622.3 square kilometers, only 20 kiometer from Bangkok, and is conveniently accessed by both land and water transportation. It consists of six Amphones : Muang, Pak Kret, Bang Kruai, Bang Yai, Bang Bua Thong and Sai Noi.

I want you to know For my One World One Dream

I want you to know I miss you impress my heart.I look up the sky,Don't have any reason.Just one person that feel lonely and cold,and no imagine again.not matter that the time will pass,so long.Where are you,I ask my self ...and the person that still above the sky.You could doesn't know one person still seclude.and miss you impress my heart and love you wholeheartedly...

บางครั้งความหวังที่ฉันเหลืออยู่มีเพียงน้อยนิด ขอร้องอย่าทำลายมันอีกเลยเพราะมันจะไม่มีอีกแล้ว ความหวังนั้นคือสิ่งเดียวที่มีอยู่ในชีวิตฉันและมันก็เป็นน้ำหล่อเลี้ยงเพื่อให้ชีวิตฉันได้ดำเนินต่อ และเพื่อมีชีวิตต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ พรุ่งนี้แม้ไม่อาจจะหวัง แต่ฉันก็ยังมีหวัง ขอจงอย่าทำลายมันเลย .ใช่แล้วค่ะ ความหวังบางคนมีแค่เพียงน้อยนิด หากไปทำลายมันเสียแล้วเขาคนนั้นก็ไม่มีความหวังที่เหลือเลยแม้แต่นิด อย่างเช่นดิฉันเช่นกันค่ะ สิ่งสำคัญในชิวิตก็คือการเดินทางดิฉันชอบในการเดินทางเพื่อที่ได้พบได้เจอกับสิ่งใหม่ๆ สิ่งใหม่ ที่เข้ามาในชีวิต และที่สำคัญต้องขอขอบคุณกาลเวลา กาลเวลาที่นำพาใครบางคนมาเพื่อเจอดิฉัน เพราะก่อนที่จะหมดศรัทธา เขาคนนั้นได้ก้าวเข้ามาเพื่อฉุดให้ชีวิตของฉันยังคงเดินต่อ ทุกๆๆก้าวย่างมีสิ่งที่น่าจดจำ และมันคงผ่านไปหากไม่มี web Multiply นี้และมันจะเป็นบันทึกการเดินทางของดิฉัน และอีกหลายๆการเดินทาง........ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอุดมอติที่ว่า การเดินทางคืออาหารของใจ จะอร่อยแค่ไหนต้องใช้หัวใจชิมดู.....