Viet Nam ภาค 2 (ต่อ)

ว่าแล้วก็อยากให้ประเทศไทยเป็นอย่างงี้บ้างจัง...ที่นี่ มีกฎหมายที่ว่าหากใครจะชุมชุมหรือว่าประท้วงต้องขออนุญาตจากทางรัฐบาลก่อนค่ะ ...เอิ้กๆๆๆ 5555 แล้วเขาจะอนุมัติหรือปล่าวล่ะนี่ได้ข่าวว่าได้มีประชาชนไปขอยื่นว่าขอประท้วงโดยสงบ แต่จนแล้วจนรอด เท่าทุกวันนี้ยังไม่ได้การอนุมัติเลยค่า เอิ้กๆๆๆประมาณว่า คำขอการอนุมัตินั้นไม่สมเหตุสมผลเขาจะดองคำขอนั้นไปเลยค่า...เอิ้กๆๆๆๆๆ เมืองไทยน่าเอาอย่างนะคะ...พูดเรื่องการเมืองแล้วเดี๋ยวไม่จบค่า เรื่องมันยาว..เดินทางต่อค่ะ....
เวียดนามวันนี้มีความหวัง ...อย่าบอกเลยนะคะว่าความหวังวันนี้มันคืออะไรในเวียดนาม คนเวียต นั้นถือว่าความขยันมาเป็นดับดับหนึ่งเลยค่ะ เท่าที่สัมผัส (แต่เท่าที่สัมผัสมาอีกล่ะค่ะ คนเวียตมักจะลืมคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับใครบางคน ปลเวก็ไม่ชอบรักษาสัญญาค่ะ) เพราะ ตอมเองก็มีเพื่อนเป็นคนเวียต บ้านเขาอยู่ที่โอจิมินห์ โอ๊ะๆๆๆ ห่างจากฮานอยก็ถือว่าห่างมากๆๆๆ เอิ้กๆๆ ทีแรกโทรนัดกันไว้แล้วว่าจะมาเจอให้ได้แต่จนแล้วจนรอด เพื่อนก็มาไม่ได้ค่ะ ถือว่าเป็นคนที่สวยคนหนึ่งทีเดียวค่ะ อ้าววววว ใครอยากมีแฟนเป็นคนเวียต แท้ๆๆๆๆ ติดต่อ ตอมได้ค่ะ เอิ้กๆๆๆ แต่เขาพูดไทยมะได้นะคะ พูดเวียตนาม และภาษาปะกิตเท่านั้นค่า .....เอิ้กๆๆๆ ผ่านล่าม อะตอมก็ได้นะคะ ไม่เกี่ยงค่า สำหรับคนที่จะมีแฟนเป็นคนเวียต เอิ้กๆๆๆ เอ้า...เดินทางต่อค่ะ และแล้วก็ใช้เวลาในการนั่งรถ 3 ชั่วโมงกว่าๆๆ ในการมุ่งหน้าเข้าสู่ ฮาลองค่ะ ตัวนี้เป็นไฮไลน์ ของที่นี่เลยค่า...โดยใช้ระยะทาง 180 กม.ค่ะ ถึงแล้ววววและแล้วก็ถึงจนได้แรกเลยต้องเข้าโรงแรมเลยค่ะ แต่ที่โรงแรมดีหน่อย มีแหล่งช้อปปิ้งค่า อิอิอิ ชอบมากเลยค่ะ แต่เดินๆๆอยู่ โอ๊ะ..คนไทยก็มาเที่ยวที่นี่เยอะเหมือนกันค่ะ เอ้าจ๊ะเอ๊....อีกแล้วพี่ไทยเรานี่เองแต่มาคนละ group แต่ช่างเตอะ จุดหมายปลายทางเรามาที่เดียวกันนี่นาคือที่นี่ อ้าวววถึงเวลาแล้วประมาณว่าตอมก็อยากได้โน่นได้นี่ตามประสาผู้หญิงดีดีนี่ล่ะค่ะ คงไม่ว่ากัน เอิ้กๆๆเมือมาพร้อมคณะแล้วทุกคนออกล่า....ไม่อยากบอกเลยค่ะว่า ซื้อของนะ การต่อราคา ก็ 50 % ของราคาของเลยค่า แต่ เอิ้กๆๆๆ บางทีก็ 70 % ก็มี ขอบอก ไอ้เราจะซื้อตุ๊กตาชาวเวียตนาม คิดว่าถูกสุดๆๆแล้ว แต่เดินไปอีก มีถูกกว่าเดิมค่า เอิ้กๆๆ เขารับเงินไทยด้วยนะคะ เรียกว่า ไม่ต้องพกเดินดอง (สกุลเวินเวียตนาม)แต่พกเงินไทยได้เลยค่า..อิอิอิ เสร็จโจ๋เลยค่า...เงิน USD เป็นหมันไปแล้วค่า ไม่ได้ใช้เลย ขอบอกนิดนะคะว่ามีคนไทยมาซื้อของที่นี่แล้วเอาไปขายที่ JJ ก็มีนะคะ แบบที่นี่ของถูก แต่ขอย้ำต้องต่อให้เป็นด้วยนะคะ....ได้พวกทัวร์ที่พาเราเข้า Duty นั้นไม่ได้เงินเราเลยค่ะ เอิ้กๆๆๆ เพราะของที่ Duty นี่โคตะระ แพงเลยคร้าบบบบบบ....อ้าว๐๐๐๐เป็นอันเสร็จสิ้นการท่องราตรีของที่ฮานอย......เอ้าเช้าต่อค่ะ หลังจากที่ทานข้าวที่โรงแรมเสร็จ ก็ GoAheard ไปล่องเรือชมอ่าวค่ะ ก็คืออ่าวฮาลองเบย์ ถือว่าเป็นมรดกโลก เชียวนะคะ แต่อนิจจา อนิจจัง ...แม่เจ้าโว้ย ขยะจากนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวแล้วฝากจาลึก ไว้นั้นก็มีมากพอดูค่ะ น่าเสียดายทัศนียภาพอันงามๆๆ

บรรยากาศการล่องเรือค่ะ บอกไว้ก่อนแค่ตัวอย่างบางตอนที่เอามาลงให้ดูค่ะ จากนั้นก็ได้ไปดูเขาทำกระชังเลี้ยงปลากลางทะเลสาป

บรรยากาศกลางทะเลสาปที่เขาเลี้ยงพวกปลาทะเลแต่ราคาแพงหูฉี่เลยค่ะแพงกว่าบ้านเราอีกค่า เอิ้กๆๆๆแค่ดูและถ่ายรูปไว้ก็พอค่ะเพื่อความสบายในกระเป๋า เอิ้กๆๆๆๆ นี่ล่ะค่ะบรยากาศการล่องเรือล่องอ่าวฮาลองเบย์ ที่ได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโก้ ถึง 2 ครั้งด้วยกัน ในด้านธรรมชาติ และล่าสุดคือ ด้านธรณีวิทยา ล่องเรือชมเกาะน้อยใหญ่กว่า 2 พันกว่าเกาะ ที่สลับ และซับซ้อนราวกับภาพวาด 3 มิติ และ จากนั้นก็ต่อที่ถ้ำด่งเทียนกุง ที่มีหินงอกหินย้อยที่สวยงาม มีทั้งตำนายมังกร นมสาว อะไรต่ออะไรมากมายค่ะ ถ้าเล่าให้ฟังคงไม่จบแน่ค่ะ แต่ถ้าใครอยากได้ข้อมูลหรือประวัติศาสตร์ก็ติดต่อตอมได้ ที่ Blog นี้นะคะ ยินดีให้ข้อมูลทุกอย่าง ไม่เม้มเลยค่ะ...ในรูปร่างแปลกตาทำให้ผู้ชมสามารถเพลิดเพลินไปกับการจินตนาการ จากหินงอก หินย้อยรูปร่างต่าง ๆ เอาบรรยากาศภายในถ้ำมาให้ดูค่ะเป็นพี่แว่นคู่สามีภรรยาที่ sweet กันค่ะ ร่วมเดินทางด้วยครั้งนี้ค่ะทั้ง สองน่ารักมาค่ะ ไม่ใช่ข้าวใหม่ปลามันนะคะ มีลูก 2 แล้วค่า แต่เลือกที่จะมาเที่ยวที่ ฮานอยเช่นกันค่ะ

เอาล่ะค่ะ...เดินทางต่อดีกว่าหลังจากที่ผจญภัยในการเข้าถ้ำศึกษาชีวิตประวัติศาสตร์แล้ว ก็ถึงเวลาเดินทางกลับกรุงฮานอยค่ะ แต่กว่าจะถึงก็ค่ำพดีค่ะ ไม่พูดพร่ำทำนองเพลง คุณไกด์พี่แต๋วพาเราเข้าพักที่โรงแรมเลยค่ะ แต่ว่าระหว่างทางก็เช่นเดิมค่ะ แวะตามมารยาทที่ร้านช้อปปิ้ง duty shop ค่ะ แต่ว่าส่วนมาจะซื้อของกินไว้หม่ำมากกว่าค่ะ..เอิ้ก...กองทัพต้องเดินด้วยท้องค่า....รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งถ้าท้องอิ่มค่ะ ...แต่ว่าขอเดินท่องราตรีอีกหนนะคะที่ใกล้ๆๆกับโรงแรม CWD แล้วก็ราตรีสวัสดิ์ค่ะ....เอ้าและแล้วเช้าแล้วววจร้าวันนี ทานข้าวที่โรงแรม คนเยอะน่าดูค่ะ มีแต่ group tour ทั้งน้านนน ทานเสร็จระว่างที่กรุ๊ปอื่นเขาไปแล้วแต่คณะเรายังรอ ...แต่ในการรอก็เพื่อไม่ให้เสียเวาล ถ่ายถาพมันทุกช้อต..เลยค่ะ แต่ที่โชคดีกว่านั้นอีกค่ะ ได้เห็นประเพณีการแต่งงานของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่เวียตนามนี้ค่ะ แต่ว่าเนื่องจากการเวลาที่เปลี่ยนวัฒนธรรมทางตะวันตกมีอิทธิพลมากไป เลยอดเห็นประเพณีแบบ เวียตๆๆ แท้ๆๆๆ ว้าเสียดายค่ะ แต่ก็ดีค่ะ ถือว่าเรามาที่นี่แล้ว ก็ยังได้เห็นการแต่งแบบ เวียตนามสมัยใหม่ค่า ...

เนี่ยละค่ะเก็บภาพมาได้ ไงคะอยากไปแต่งงานกันไม๊คะ......เอาล่ะไมรอช้าแล้วค่ะเดินทางต่อไปที่สานคุณลุงโฮฯค่ะ พอไปถึงติดขัดชะมัน...ไม่รู้ว่าอะไร...อ๋อวันนี้วันจันทร์ เจอแจ๊คพ้อต เยอเร่อเลยค่า พี่อแม่พี่น้องคร้าบบบบ.ไม่ให้นักท่องเที่ยวเข้าเยี่ยมคาระวะศพในสุสานลุงโฮฯ โฮ๊ะๆๆๆๆ ช่างดีแท้เหมาะนักท่องเที่ยวเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาแต่ไม่ยักกะให้เข้าชมเป็นวันอารายก็ไม่รู้ เอิ้กๆ.....เอาล่ะเมื่อไม่ได้เข้าชมก็ไม่เป็นไร..วุ้ย.....อารายกันนักหนา เอ้าก็เลยต้องถ่ายรูปบริเวณข้างนอก แต่เวร กรรมทีแรกนึกว่าความอภิสิทธิ์จะมีแค่ที่เมืองไทยค่ะคุณขาที่เมืองฮานอยก็มีเหมือนกันนะคะ ตำรวจที่นี่ปิดถนนปิดสถานที่บริเวณรอบๆๆสุสานคุณลุงโฮ ...โอแม่เจ้านี่มันอะไรกัน เขาบอกว่าเดี๋ยวรออีกชั่วโมงถึงจะเปิดให้เข้า ถามไปถามว่าว่าเหตุผลอันใดไม่ให้เข้า โฮ๊ะๆๆๆๆแม่เจ้าขา เนื่องจากว่ามีใครสักคนที่เขาเพิ่งแต่งงานแล้วก็มาถ่ายรูปเป็นที่ระทึก ...เอ้ย..ระลึก ไว้จึงปิดไม่ให้นักท่องเที่ยวทั้งหลายเข้าไปถ่ายรูปเพราะมันจะมี black ไม่สวย โอโฮ...ทริปนี้ก็เลยเป็นว่า ทรหดมากค่ะ คิดดูเถอะนะคะว่าบิรเวณนอกสุสานนั้น กว้างไกลเพียงไร ปิดหมดเลย ..แค่คนที่เส้นใหญ่เล้นก๊วยจั๊บ จ้องการถ่ายรูป แม่เจ้าโว้ยยยยยย หกต.....กันมากเลยค่ะ ที่นี่ก็คือเมืองฮานอยหรือกรุงฮานอย เอิ้กๆๆๆๆๆๆ แต่เอาล่ะไกด์เราก็ใช้ได้ค่ะ บอกว่าเปิดๆๆๆๆได้แล้วเงินจะเข้าบ้านตัวเองไม่ยอมเปิดรับเงินวุ้ย...เห็นที่เมืองฮานอยนี้ล่ะ ..และแล้วเราก็ได้เข้าไปถ่ายรูปโดย group เราเป็นgroup แรกที่เข้าไปค่ะ อิอิอิอิ...ไม่ใช่อภิสิทธิ์หรือเส้นใญ่แต่เพราะเป็น group แรกที่อยู่คนแรกเลย อิอิอิ หลังจากนั้นก็มีนักท่องเที่ยวที่เป็น ฝาหรั่งเขามาขอยืมหมอก หรือเรีนกว่าหนอน ๆ สาเหตุที่เรียกอย่างงี้เพราะว่าชาวเวียตนามนั้นได้รับอิทธิพลมาเยอะจากชาวจีนแต่ก็พยายามปฏิเสธอิทธิพลและวัฒนธรรมต่าวๆๆๆของจีน เนื่องจากประวัติศาตร์จีนนั้นได้ทำความเจ็บช้ำไว้มากให้กับชาวเวียตนามค่ะ ..และแล้วเราก็เลยบอก I give for you Kha.เขาก็เลยถามว่า Where are you from?ตอบแบบไม่ต้องคิด From Thailand ieiiei"เขาชอบใจใหญ่เลย ก็เลยมีพี่เขาบอกว่า เราเป็นฑูตวัฒนธรรมไปแล้ววววอิอิอิภูมิใจจัง เอ้า...ไปต่อ ค่ะ ที่พิพิธภัณฑ์ บ้านลุงโฮ และสถานที่สำคัญทำเนียบประธานาธิบดี ซึ่งเดิมเคยเป็นที่ทำงานของผู้สำเร็จราชการของประเทศต่างๆ ในแถบอินโดจีน ชม บ้านพักของท่านโฮจิมินห์ และ วัดเสาเดียว ซึ่งมีลักษณะคล้ายดอกบัว ตั้งอยู่บนเสาต้นเดียวกลางบัว สามารถขึ้นไปด้านบนเพื่อ สักการะเจ้าแม่กวนอิมข้างในพิพิธภัณฑ์จะมีบันทึกต่างๆๆมากมายตั้งแต่ประวัติศาสตร์จนมาถึงปัจจุบัน เอาล่ะค่ะใครอยากไปให้ลองไปสักครั้งนะคะแล้วจะรู้ซึ้งเลยล่ะค่ะ อาจจะเรียกได้ว่ากลับมาแล้วรักกกกประเทศไทยมากกว่าเดิมนะคะ.......